تاریخچه كشت و استحصال قند از چغندرقند درجهان
امروز پس از گذشت حدود200‌سال از تاریخچة چغندرقند، حدود 40 درصد از ساكارز مورد نیاز از طریق این گیاه زراعی و 58 درصد نیز از نیشكر تأمین می‌گردد(نجفی نژاد1374 ؛ Viktorova1982 ). از لحاظ محدوده‌ی گسترش، چغندرقند گیاهی است طالب شرایط آب وهوای مناطق معتدله، ولی بعلت سازگاری بالای اكولوژیكی، در شرایط متنوع اقلیمی توسعه یافته است بطوریكه امروزه به استثنای استرالیا در 5 قاره جهان كشت می شود. بیشترین میزان سطح كشت آن بین 30 و60 درجه عرض شمالی در اروپا، آسیا، شمال آمریكا، شمال آفریقا و جنوب آمریكا گسترده است و بر حسب شرایط اقلیمی در دو فصل بهار یا پاییز كشت می شود.
چغندرقند از گیاهان عمده صنعتی است كه در ادوار گذشته از آن بعنوان چغندر سالادی جهت مصارف برگی در سواحل دریای مدیترانه استفاده می‌شده است. این گیاه درتمدنهای قدیم یونان و سپس رم باستان نقش مهمی درتكمیل جیرة غذایی روزانه انسان ایفا می‌نموده است. چغندرقند گیاهی است نسبتاً جوان كه استفاده از آن بعنوان یك منبع تولید شكر تا اواسط قرن هجدم میلادی ناشناخته بود و قبل از بوجود آمدن و شناخت خواص آن و آشنایی با نحوة استخراج قند از ریشه این گیاه، قند مورد نیاز بشر عمدتاً از نیشكر تأمین می‌شده است. در زبانهای باستانی مختلف، اسامی متعددی برای چغندرقند بكار رفته است، مانند سلگ در زبان عربی، كه ظاهراً از كلمه یونانی سیكولا مشتق شده است كه تئوفراستوس (372 – 287 قبل ازمیلاد) به معنی چغندر مورد استفاده قرارداد. در800 سال قبل از میلاد، منابع قدیم آشوری به زراعت چغندر تحت نام سیلگا اشاره كرده اند. همچنین از این گیاه در قرون قبل از میلاد به دفعات در ادبیات روم نام برده شده است(1993 ، cook ). علیرغم تاریخچه‌ی طولانی چغندر، وجود انواعی از آن با شیرینی كافی تا قرن شانزدهم گزارش نشده بود. برای اولین باردرسال 1747 میلادی شیمیدان معروف آلمانی آندراس مارگراف(A.S.Margraf) پی برد كه درریشه چغندر علوفه ای، قندی شبیه قند نیشكر وجود دارد. وی با استخراج قند به روش عصاره‌گیری‌الكلی از گیاه چغندرقند توانست یكی از بزرگترین كشفیات علمی آن زمان را بنام خود ثبت نماید. پس از مرگ مارگراف، دستیار و شاگرد او بنام فرازكارل‌آشارد (F.C,Achard) در سال 1801 میلادی اولین كارخانه قند را تأسیس نمود.